Psalms 112

Bulahan ang Tawo nga Nagatahod sa Ginoo

1Dayawa ang Ginoo!
Bulahan ang tawo nga nagatahod sa Ginoo kag nagakalipay gid sa pagtuman sang iya mga sugo.
2Mangin mauswagon ang iya mga anak,
kay ang mga kaliwat sang mga tawo nga nagakabuhi sing husto pakamaayuhon sang Dios.
3Magamanggaranon ang iya pamilya,
kag ang iya kaayo dumdumon hasta san-o.
4Bisan sa kadulom may kasanag gihapon para sa mga tawo
nga nagakabuhi sing husto, maluluy-on, mabinalak-on, kag matarong.
5Pakamaayuhon ang tawo nga maalwan kag nagapahulam, kag wala nagadaya sa iya palangabuhian.
6Sigurado nga mangin mabakod ang iya kahimtangan hasta san-o;
ang matarong nga tawo pareho sa iya indi malimtan hasta san-o.
7Wala siya nahadlok sa malain nga mga balita,
kay mabakod ang iya balatyagon kag nagasalig siya sa Ginoo.
8Wala siya nagakatublag kag nagakahadlok
kay sa ulihi makita niya nga mapierdi ang iya mga kaaway.
9Nagapanagtag siya sa mga imol;
ang iya matarong nga ginahimo dumdumon hasta san-o
kag ang iya ikasarang dugangan sang Dios bilang pagpadungog sa iya.
10Makita ini sang mga malain kag magabagrot ang ila mga ngipon sa kaakig,
kag daw matunaw sila sa kahuya.
Ang ila mga plano indi magmadinalag-on.
Copyright information for HilAPD